Over de Laatste wensen

In het kader van ons thema ‘Lijf en leden’ zal er een avond gehouden worden over onze menselijke praktijken van begraven/cremeren. Want ook het laatste afscheid hoort bij ons lichaam, bij onze lijf en leden Vaak loopt er een breuklijn tussen ouders en kinderen wanneer dat de godsdienstige traditie betreft. De ouders zijn altijd gelovig geweest en nog altijd kerkgaand. De kinderen hebben het geloof vaak vaarwel gezegd en zijn al heel lang niet meer kerkgaand. Wanneer een ouder dan komt te overlijden, gebeurt het nogal eens dat de kinderen afzien van een kerkelijke begrafenis. Zeker als het de laatste ouder is.
Want dat heeft geen toegevoegde waarde voor hen. Daarbij gaan zij eraan voorbij dat die waarde er voor de overleden ouder wel is.
De vraag rijst dan: van wie is de begrafenis? Of voor wie? Wie als ouder er werkelijk aan hecht om vanuit de kerk begraven te worden, of iemand van de kerk erbij aanwezig te willen hebben, zal dat van tevoren moeten bespreken met de eigen kinderen of familie en dat ook op papier moeten vastleggen.
Het doel van deze bijeenkomst is om dit gesprek tussen ouders en kinderen/familie op gang te brengen en mensen te prikkelen om na te denken hoe zij zich hun eigen uitvaart voorstellen.
Maar ook hoe kijken we aan tegen ons eigen sterven? Welke mogelijkheden zijn er allemaal om afscheid te nemen? Het is natuurlijk niet alleen voor ouderen, ook jongeren hebben ouders die ooit komen te overlijden. Deze lezing is interactief. De aanwezigen worden uitgenodigd om deel te nemen aan het gesprek